Voor NIWA 2023: "Jeetje wat een weekend!"

Jeetje, wat een weekend!

Veel wind, eerlijke strijd, gezellige mensen, goede banen en heerlijke lunches. Dat zijn voor mij de woorden die ik aan dit weekend hang. En ohja, blaren, 5 stuks. Dat zegt gelijk genoeg, ik vaar te weinig.

Zaterdag stonden Pieter Lanser en Adriaan er alleen voor om de 11 boten te starten. Tijdens het palaver had Louis, onze held achter de bar die voor de lunches zorgt, even kortsluiting toen hij hoorde dat er maar 1 wedstrijd voor de lunch gevaren wordt. Achteraf was deze stress helemaal niet nodig aangezien het startschip net voor de start wat begon te krabben. De stutpalen bleken niet helemaal uitgedraaid wat het toch wel lastig maakt om dan maar met 2 man alles te regelen. Gelukkig lag alles binnen een kwartiertje weer op zn plek en konden we van start.

Geen leuk begin voor de dames in de 3977. Tijdens de startprocedure ging er eea mis waardoor een aanvaring niet meer te voorkomen was. Echt balen natuurlijk, zo wil je niet je weekend beginnen. Toch konden ze na wat plakwerk weer meedoen, helaas wel nog een wedstrijdje later aangesloten want onder stress en tijdsdruk een boot optuigen, wat je in deze boot ook nog niet heel vaak hebt gedaan, bleek niet makkelijk. Warteltje losgelaten, mast naar beneden, mast weer naar boven valt het windvaantje eraf, mast naar beneden, enz enz. Gelukkig bij race 3 weer present.

Bob en Kaj zaten lekker in hun flow en waren niet in te halen maar de 4452 zat ze wel op de hielen. Jammere voor Reinout dat de tweede wedstrijd een UFD op de scorelijst stond, iets te vroeg over de lijn met een U-vlag mag helaas niet. Ikzelf bleek de veroorzaker en lag zelf ook iets over de lijn. Ik zeg altijd tegen mezelf, als je nooit te vroeg bent ben je altijd te laat. Tis natuurlijk goed praten maar werkt voor mij wel.

De borrel na het zeilen was erg gezellig. Onder het genot van een biertje en een wijntje hebben we de praatjes van elkaar aangehoord. Hebben we gelachen, soms zelfs gegierd. Oplettende Adriaan zag ineens een veenbonk wel heel dicht bij de haven, het bleek mijn zeilbroek te zijn. Na een sprintje en een Olympische duik was ie gelukkig weer veiliggesteld. Met een klein groepje hebben we de avond afgesloten met een diner bij Tijsterman. Wat een gezelligheid. Ik zeg het eerlijk, dit is wat voor mij zeilen leuk maakt. Strijden en gezelligheid met leuke mensen om je heen.

De tweede dag nog net iets meer wind als de zaterdag. De 4452 was in topvorm en hadden zicht op winst. In de allerlaatste wedstrijd ging het bij de boventon mis en heeft de giek het bij het lummelbeslag begeven. Het komt er dus op neer dat door materiaal ik nu dit hele stuk moet schrijven.

Ik doe het niet graag, maar als laatste alinea wil ik nog wat aandacht geven aan de nummers twee. Ze hebben in een voor hen geheel nieuwe boot gevaren, de 3550. Zij waren het die na Bob en Kaj het meest stabiel waren en het doet dan ook een beetje pijn dat ze voor mij en bemanning Nanno geëindigd zijn. Heel goed gevaren Johan en Andrea!

Moe maar voldaan heb ik ’s avonds het weekend nog eens herbeleefd. HEERLIJK. Ik dank een ieder die het mogelijk heeft gemaakt.

Wesley Ladage

4435

NB: Mooie beelden op vastgelegd opfilm door de westrijd leider Pieter Lanser. Zie voor de uitslagen de website van NoordZuid.